Rysowanie to zapis – kreska jest jak podpis, linie papilarne, albo charakter.
Ćwiczone oko i ręka nabierają giętkości, biegłości, zdolności przekazu tematu i energii życia.
Dla mnie najlepszym z takich ćwiczeń jest rysowanie postaci w ruchu.
PANTOMIMA – oni przerysowują swój gest, ruch, mimikę –
ja próbuję uchwycić w ułamku sekundy to, co jest istotą tego gestu i ruchu. Fascynująca praca również na poziomie wewnętrznym – można dowiedzieć się wiele o tym co nazywa się „gestem duszy” w teatrze.
Rysunek to także widzenie walorowe ( bez koloru) – widzimy grę światła i cienia, linie tworzą się na styku plam łagodnie przechodzących lub kontrastujących ze sobą. Określamy co bliżej a co dalej, co ważniejsze od mniej ważnego – poprzez podkreślenie lub rozmycie.
To wiedza o relacjach w świecie.
Załączyłam tu też ilustracje.
Taki obszar tworzenia, w którym spotyka się wiele technik rysunku i malarstwa, mając za wspólny mianownik – treść, literackość, temat.